بیماری سندرم آسپرگرچیست و علائم آن در کودکان و بزرگسالان چیست؟ (بخش اول)
موسسه پرستاری

آمار سایت

  • افراد آنلاین : 3
  • بازديد امروز : 29
  • بازديد ديروز : 99
  • آي پي امروز : 26
  • آي پي ديروز : 21
  • ورودی امروز گوگل : 0
  • ورودی گوگل دیروز : 0
  • بازديد هفته : 158
  • بازدید ماه : 141
  • بازدید سال : 1,489
  • كل بازديدها : 5,329
  • ای پی شما : 18.220.16.184
  • مرورگر شما : Safari 5.1
  • سیستم عامل :
  • كل کاربران : 0
  • كل مطالب : 62
  • كل نظرات : 0
  • امروز : شنبه 15 اردیبهشت 1403

اطلاعات کاربری

عضو شويد
فراموشی رمز عبور؟



عضویت سریع
نام کاربری :
رمز عبور :
تکرار رمز :
موبایل :
ایمیل :
نام اصلی :
کد امنیتی :
 
کد امنیتی
 
بارگزاری مجدد

آرشیو

آخرین عناوین

بیماری سندرم آسپرگرچیست و علائم آن در کودکان و بزرگسالان چیست؟ (بخش اول)

بیماری سندرم آسپرگر یکی از گروه های اختلالات عصبی است که بر روی رفتار شخص بیمار، استفاده از زبان و ارتباطات و الگوی تعاملات اجتماعی تاثیر می گذارد و تفاوت هایی با اوتیسم دارد.

علائم بیماری سندرم آسپرگر چیست؟

بیماری سندرم آسپرگر، به عنوان اختلال آسپرگر شناخته می شود، و یکی از گروه های اختلالات عصبی است که بر روی رفتار شخص بیمار، استفاده از زبان و ارتباطات و الگوی تعاملات اجتماعی تاثیر می گذارد. اختلال آسپرگر، قبلا به عنوان یکی از اختلالات طیف متفاوت اوتیسم شناخته شده بود، هرچند سندرم اسپرگر در حالت خفیف تری قرار دارد. هنوز اختلاف نظر وجود دارد که آیا سندرم اسپرگر باید به عنوان یک موجودیت بالینی جداگانه در نظر گرفته شود ، یا به سادگی نشان دهنده یک نوع کارآمد از اوتیسم است.

خصوصیات مثبت افراد مبتلا به سندرم آسپرگر در بسیاری از حرفه ها مفید است و عبارتند از:

-          توانایی کار مستقل

-          بالا رفتن توانایی تمرکز برروی جزئیات مسائل

-          یک روش اصلی تفکر

-          ظرفیت استقامت در منافع خاص بدون در نظر گرفتن نظرات دیگران

-          شناخت الگوهایی که امکان دارد توسط دیگران از دست رفته باشد.

سندرم آسپرگر چیست؟

اگر کسی نتیجه گیری کند که سندرم اسپرگر یکی از اختلالات اوتیسم است، پس علل سندرم اسپرگر انتظار می رود که همان علل اوتیسم باشند. علل دقیق اختلالات اوتیسم مشخص نشده است، اگرچه به نظر می رسد که یک مولد ارثی (ژنتیکی) درگیر باشد ، حمایت از این ایده، به این معنا است که سندرم اسپرگر در خانواده ها دیده می شود. در بعضی موارد، امکان دارد اختلالات اوتیسم به دلیل در معرض تعداد مواد سمی، تراتوژن، مشکلات حاملگی یا تولد و عفونت های قبل از زایمان باشد. این اثرات زیست محیطی ممکن است با هم کار کنند، تا تغییر یا به طور بالقوه شدت نقص ژنتیکی را افزایش دهند.

برخی معتقد هستند، که واکسیناسیون موجب اوتیسم می شود با این حال، اکثریت قریب به اتفاق هیچ شواهدی برای ارتباط بین واکسیناسیون و اوتیسم ندارند و کارشناسان این نظریه را بی اعتبار می دانند.

سندروم آسپرگر چقدر رایج است؟

سندرم اسپرگر ، در پسران پنج برابر بیشتر از دختران است، در سال های اخیر ، تعداد اختلالات طیف اوتیسم به طور چشمگیری افزایش یافته است و دلیل آن مشخص نیست. تازه ترین مطالعات نشان می دهد که یکی از هر 110 کودک در ایالات متحده، دارای اختلال طیف اوتیسم است. بر اساس مجموع تعداد کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسمی، دو نفر و نیم از هر 1000 کودک، مبتلا به سندرم اسپرگر هستند.

علائم و نشانه های سندرم آسپرگر چیست؟

علائم اجتماعی- رفتاری می تواند در اوایل دوران کودکی آغاز شود، تفاوت های متفاوتی در توسعه اجتماعی دیده می شود، ولی این تغییرات در کودکان نوپا سخت است و امکان دارد به شرایط دیگری نسبت داده شود و یا نادیده گرفته شود. اغلب موارد سندرم اسپرگر در زمانی که کودک در مدرسه یا سالمند است، شناسایی می شود. مطالعات نشان می دهد که میانگین سن در تشخیص 11 سال است.

«ادامه دارد.....»

پرستار بیمار